Xarici səfərlərin bir çox özəllikləri var..
Gəzrisən, baxırsan, görürsən, yeni mədəniyətlər, yeni ənənələr, yeni memarlıq, yeni mətbəxlər və s.
Təpənə bir şlyapa taxıb düşürsən Əcnəbistanın canına.
Dünya görüşün artır, bililklərin artır, müqaisələr edirsən, tam fərqli yaşam tərzi və davranışla tanış olursan.
Amma xarici səfərlərin daha bir mühüm özəlliyi ondan ibarətdir ki, özünü daxilən sərbəst insan kimi hiss edirsən oralarda.
Heç kimin sözünə, kinli baxışına, ayağdan başa qədər süzməyinə, arxanca pıç-pıça məruz qalmırsan, heç düşünmürsən də bu haqda.
Nırç nırç edib başını bulayan da olmur heç, belə də dərd olar.
Xaricin daha bir xüsusiyəti budur, sən onların heç vecinə də deyilsən.
Saçın yaşıl rəngdədir, geyiminə Allah özü kömək olsun, gedəndə dal dalı gedirsən, səni tərəfə heç dönən də olmayacaq.
Küçədə dombalağ aşsan belə, veclərinə olmayacaq. Dombalağdır da, könlü belə istəyir.
İşi gücü qurtarıb öz vaxtını sərf edib səni müzakirə etsin votsapda.
Məsələn, mən burada qırmızı şalvar geyinib Tarqovuya çıxa bilmərəm. Yaxud şortik geyinib kansertə getmərəm.
Orada isə qırmızı şalvar geyinməyə adamın heç axotu olmur, arxanca dönüb baxan yoxdursa nə mənası.
Məsələ onda deyil ki, məni tanıyan yoxdur və bu səbəbdən rahatam, əsla.
Olanlar bilir, oralara çatanda yaşından, işindən, vəzifəsindən və s. asılı olmayaraq sanki daxili tabularını, daxili qadağalarını məhv edib özünü başqa cür hiss edirsən. Hurrey filan.
Kim bu sərbəstliyi necə görür, o uje onun daxili mədəniyətindən və etikasından asılıdır, bunu demirəm.
Sadəcə dediyim odur ki, xarici səfərə çıxanda heç bir mənada boğmayın özünüzü.
Buraxın streotipləri, bu səfərinizi yalnız dənizə-mənizə deyil, özünüzə sərf edin, bu şansı qaçırmayın, istifadə edin fürsətdən.
Ömrü boyu küçədə durub uca səslə mahnı oxumağı arzulamısan? Çıx oxu. Lap stulu altına qoyub nağara da çal.
Yaxşı oxusan hələ 5-10 avro qabağ da düşə bilərsən, amma pis oxusan fit çalan olmayacaq.
Çünki sən onların heç vecinə də deyilsən…
Azər Qərib
