Qarabağ müharibəsini necə “münaqişə” adlandırmaq olarki, çox saylı nüfuzlu beynəlxalq təşkilatlar hesab edilən, BMT Təhlükəsizlik Şurasının, ATƏT-in Minsk qrupu, AŞPA-nın, Avropa İnsan Hakları Məhkəməsi, Avropa Parlamenti, NATO-nun sülhməramlı qüvələri və beynəlxalq inisitutları 25 ildən artıqdır ki davam edən Ermənistanın Azərbaycanın Qarabağ münaqişəsini həl etməkdə çətinlik çəkirlər.
Qarabağ müharibəsini necə “münaqişə” adlandırmaq olarki, 1988-1993-cü illərdən başlayaraq hər gün canlı itkilər verərərək 25 ildan artıqdır k, davam edən bu “münaqişə” nəticəsində, Ermənistan silahlı qüvvələri və onlara himayəndə edən dövlətlər tərəfindən Azərbaycan torpaqlarının 20 faizi – Dağlıq Qarabağın və ona bitişik 7 rayonun ərazisi, eləcə də Ermənistanla həmsərhəd rayonların 27 yaşayış məntəqəsi işğal edilərək xarabazarlığa çevrildı. 700 minədək azərbaycanlı öz vətənində məcburi köçkün həyatı yaşayır, 30 min nəfər şəhid, 50 min nəfər əlil olub, 200 min nəfər müxtəlif bədən xəsarəti alıb, 4 853 nəfər isə itkin və girov düşüb.
Təkcə 1992-ci il fevralın 25-dən 26-a keçən gecə Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ ərazisindəki Ermənistan silahlı dəstələri “Dağlıq Qarabağ separatçı qüvvələri”nin qərargah rəisi Arkadi Tomasyanın, müdafiə naziri Serj Sarkisyanın (indiki Ermənistan prezidenti), Ermənistanın keçmiş rəhbəri Robert Köçəryanın və digər erməni liderlərinin rəhbərliyi və keçmiş SSRİ-nin Xankəndində yerləşən 366-cı motoatıcı alayın köməkliyi ilə Xocalı şəhərində azərbaycanlılara və Axısxa türklərinə qarşı soyqırım cinayətini həyata keçirdilər. Xocalının işğalı zamanı 613 nəfər dinc sakin, o cümlədən 63 uşaq, 106 qadın, 70 qoca yalnız azərbaycanlı olduğuna görə, xüsusi amansızlıqla, işgəncələrlə öldürüldü, insanların başları kəsildi, gözləri çıxarıldı, hamilə qadınların qarınları süngü ilə deşik-deşik edildi. 487 nəfər şikəst edildi, 1275 sakin girov götürülərək amansız işgəncələrə məruz qaldı. Girov götürülənlərdən 150 nəfərin, o cümlədən 68 qadının və 26 uşağın taleyi bu günədək məlum deyil.
Hərbi təcavüz nəticəsində Azərbaycanın böyük bir hissəsinin məhsuldar torpaqları işğal olunub. Ölkə iqtisadiyyatına təxminən 500 milyard ABŞ dollarından çox ziyan vurulub… İşğal olunmuş ərazilərdə yerli əhalinin qoyub getdiyi bütün əmlak ermənilər tərəfindən talan edilib.
1941-1945–ci illər İkinci Dünya müharibəsi olan Böyük Vətən müharibəsi cəmi 5 il müddət davam etmişdir, 1968-1975-ci ilərdə yeddi il davam edən, ABŞ və Cənubi Vyetnam müharibəsi, 1980-ci ildə İraq ordusunun İranın Xuzistan əyalətinə hücum etməsi ilə başlamış və 1980–1988-ci illəri əhatə edən İraq-İran müharibəsi cəmi 8 il davam etmişdir, 1979-1989-cu illərdə baş vermiş SSRİ-nin Əfqanıstanda apardığı müharibəsi cəmi 10 il davam etmişdir. Ən son müharibə isə, NATO-nun Yuqoslaviyaya qarşı apardığı müharibə 1999-cu ilin 24 mart–10 iyun tarixləri arasında olan dövrü əhatə etmişdir.
Necə oldu ki, bu sadalayaraq misəl çəkdiyim qısa müddətli müharibələr dünya dövlətləri tərəfindən beynəlxaq status alaraq müharibə adlandırıldı, amma 25 ildən artıq yadelli mənfur düşmənlərimiz tərəfindən çoxsaylı itkilər verərək torpaqlarının 20 faizi yerlə yeskən edilərək işğal məruz qoymuş Qarabağ müharibəsi dünya dövlətləri tərəfindən münaqişə adlındırılır. təzəvüskar ermənistanın hazırkı hərbi-siyasi rəhbərliyi, BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının qəbul etdiyi 4 qətnaməyə, çox saylı nüfuzlu beynəlxalq təşkilatların çoxsaylı qərar və bəyənatlarına, dünya birliyinin israrlı çağrışları təzəvüskar ermənistanın hazırkı hərbi-siyasi rəhbərliyi tərəfindən əməl edilməyərək hörmətsizliklə yanaşılır. BMT Təhlükəsizlik Şurasının, ATƏT-in Minsk qrupu, AŞPA-nın, Avropa İnsan Hakları Məhkəməsi, Avropa Parlamenti, NATO-nun sülhməramlı qüvələri isə bu 25 ildir ki, terorla, işğalla
hakimyyyətə gəlmiş təzəvüskar ermənistanın hazırkı hərbi-siyasi rəhbərliyinin hayasızcasına saymamazlığının qarşısında aciz qlıbdır.
Biz Qarabağda döyülərdə iştirak etmiş müharibə veteranları və iştirakşıları canlı şahid kimi, Qarabağ münaqişəsini münaqişə deyil müharibə hesab edirik və “münaqişə”-nin sülh yolu ilə həllinə çağırış edən, BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasınından, ATƏT-in Minsk qrupundan, AŞPA-nın, Avropa İnsan Hakları Məhkəməsindən, Avropa Parlamentindən, NATO-nun sülhməramlı qüvələrindən, yerli və Beynəlxalq təkilatların nümayəndələrindən tələb edirik ki, 25 ildən artıqdır ki çox saylı itkilər verərək davam edən Ermənistanın-Azərbaycanın Qarabağ münaqişəsini Beynəlxalq səviyyədə münaqişə deyil müharibə kimi tanınaraq qəbul olunmasını və hər hansı rəsmi bəyanatlarında işlətdikdə, Qarabağ müharibəsi kimi işlətsinlər. Bu adları çıkilən nifuzlu beynəlxalq təkilatlardan, Ermənistan qoşunlarının Azərbaycanın mülki əhalisininin – uşaqların, qadınların və qocaların qətlə yetirməsi faktlarına səssiz qalmamağı, işğalın dərhal sona çatdırılması üçün qətiyyətli qərarlar qəbul edərək, dinc əhaliyə qarşı törədilmiş cinayəti cavabsız qoymayaraq, Ermənistan qoşunlarının, Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindən dərhal, qeyi-şərtsiz və tərk edərək, Azərbaycanın ərazi bütövlüyü təmin olunmasını tələb edirik.
Əgər işğal olunmuş torpaqlarımızın işğaldan azad olunması istiqamətində sülh danışıqları nəticə verməzsə, Azərbaycan Silahlı Qüvələrinin Veteranları və ehtiyatda olan hərbiçiləri, Azərbaycan Prezidenti, Azərbaycan Silahlı Qüvələrinin Ali Baş Komandanı İlham Əliyevin əmri ilə səfərbər olaraq əbədi və əzəli torpaqlarımızın ermənilərdən təmizləyib azad etmək üçün biz keçmiş döyüşçülər yenidən döyüşə getməyə hazırıq və bu əmiri səbirsizliklə gözləyirik.
Qarabağ məsələsi Azərbaycan dövlətinin və xalının bu günə kimi, adları qeyd olunan Beynəlxaq təkilatlarardan tələbi əsasən həll olunmasa, əks hallda Bakıda yaşayan 30 mindən artıq murdar
ermənilərin gələcək aqibbətləri pis olacaqdır. Qoy bu barədə ermənilərə havadarlıq edən lənətlili qüvvələr bilsinlər və onlara yazığları gəlsi.
SƏRRAF ORUC
