Özbəkistanda yaşayıb səni anıram
Azərbaycan mahnısına qullaq asıram
Səndən çox uzaqda nəfəs almaqdan
Vətənim mən sənsiz xəstə oluram.
Otuz üç ildən bəri səndən uzaqda
Gecədə – gündüzdə ancaq çalışdım
Nə qədər başımı qatsamda yenə
Vətənim mən səni heç unutmadım.
Uca Qartalı yada salıram
Açılan lalələrə nəzər salıram
Bülbülün cəh–cəhinə qulaq salıram
Vətənim mən sənsiz yaman soluram.
Vətəndən ayrılanın qəlbi sınıqdı
Söz deməyin sən Allah zorla durubdu
Özüdə bilmirki niyə dolubdur
Qərib ölkələrdə tez qocalıbdır.
Özüm solsamda izim qalacaq
Əgər yansamda külüm qalacaq
Bu yad torpağda öləcəyəmsə
Vətənim şerimdə izim qalacaq.
Mən sənsiz heç vaxt doyub gülmədim
Heç kimə dərdimi deyə bilmədim
Qəlbimdən mən səni silə bilmədim
Vətənim qədrini niyə bilmədim.
Vətənim sən mənə ana tək əziz
Hamıdan yaxınsan doğma övlad tək
Bir ovuc torpağı gözümə sürtüb
Nə qədər şirinsən duyuram indi.
Qumuru Balakişi qızı
Özbəkistan
